,,

:(

Zaczynam wariować..Nie wiem już co robić..Tyle myśli kłębi mi sie w głowie :(
Nie wiem co myśleć, w co wierzyć, na co czekać..3dni bez kontaktu z nim. Niby tak mało ale dla mnie to jak wieczność :( Wszystko było oki a tu nagle taka długa nieobecność zupełnie bez powodu..tak mi sie przynajmniej wydaje..ehh Czuje że go trace i nic nie moge poradzić..nawet porozmawiać nie ma jak skoro sie nie odzywa :( Boże daj mi jakis znak żebym mogła to wszystko jakoś ogarnąć, jakos zrozumieć i przestac tak cierpiec ;( Faceci..mówią że kochają..a za chwile znikają i znowu sie pojawiają i nie widza w tym nic złego..chyba mam dość..Nie mam siły znowu przeżywać tego co kiedyś..Czekam kiedy sie wszystko okaże..i jak potocza sie sprawy...

Miłość..to pojęcie względne..Uczę sie go codziennie i nadal nie potrafię zrozumieć.
Na początku wszystko wydaje sie takie proste.. Czułe słowa, gesty, rozmowy..wszystko pięknie jak w bajce..I nagle wszystko zaczyna sie psuć. Wkrada sie złość, gniew, zazdrość, brak zaufania. Jak to przetrwać kiedy czujesz, że brakuje Ci sił na to wszystko? Jak wierzyć, że uda sie to przetrwać..że wszystkie złe chwile zostaną zdmuchnięte jak zaległy kurz...ehh czasem brakuje słów żeby wyrazic wszystko co sie czuje..